15.11.09

Çocukluk Aşkları

Hatırladığım ilk aşık olma girişimim 5 yaş dönemine aittir. Yani kafamda yaptığım hesaplamalardan öyle çıkartıyorum yaşımı...tahminen...Uzun sürmüştür...Yani rahat bi 7 sene boyunca aynı kişiye aşık kalmışımdır... Elbette ki platonik bir aşktı...Elbette ki derken çocukluk aşkları platonik olur anlamında değil...
Annemin yakın arkadaşının oğluydu bu şahsiyet...Ailecek görüşürdük...Aman Allahım onlar bize geleceği zamanlarda annemde misafir telaşı olur bende de "o gelecek" telaşı olurdu...Ketumdum daha o yaştan...kimseye söylemezdim...ablama bile...ne komik şekillere bürünmüş olduğumu tanıklara sormak lazım gelir ama hatırladığım en feci vaka şudur: Annesi bize geldiğinde onlar sohbet ederlerken ben yaramazlık yapardım...sahneyi hatırlıyorum...koltuktan koltuğa zıplıyor ve şarkılar söylüyordum...demek ki sohbet ortamını batırıyormuşum yaramazlığımla ki annesi "hadi bakiim uslu dur kızım" "bak seni oğluma almam sonra" demişti...ben de aynen koltuğun tepesinden aşağı inip sessiz sessiz oturmuştum bu durumda...Ne facia!!!! Sonra bi de hatırladığım bişey var..okuma yazmayı öğrendikten sonra sofrada yemek yerken tabii elim meşgul durumda olduğu için ayağımla yere onun ismini yazardım...Vay be....Ne aşk sayın seyirciler :)

Nereden geldi aklıma...Cumartesi günü ev aylaklığı sırasında snow falling on cedars filmini seyrediyordum...Orada esaslı bir çocukluk aşkı sendromu vardı da...Oradan geldi aklıma...yazmasam olmazdı...Neyse bu anımı da böylece paylaşmış oldum...Oh be içimde kalmadı:)

Hiç yorum yok: