FundiFUN: üç çocuk, tek çocuk...vs. vs. ve ortaya karışık düşünceler...

29.7.09

üç çocuk, tek çocuk...vs. vs. ve ortaya karışık düşünceler...

Bazen yoruluyorum, soylemiyorum yoruldugumu ama annem anliyor tabii hemen...aman kizim biz cocuk mu buyut musuz senin su oglunun ustune titreyisini gordukten sonra diyor...E anne napicaksin uc cocuk kolay mi diyorum...nasil buyuttun? diyorum...

Abin emzik manyagiydi diyor...takintili oldugu bir emzigi vardi...bir gece onun sapi koptu mu sana..aglar aglar...kartona tutturduydum emzigi oylece cakkudu cukkudu emdiydi diyor...

Sonra ablan yeni eve tasinirken sokakta azip duruyor...abin bir yandan ettegimi cekistiriyor...sen besikte uyuyorsun...Bir aglama sesi geldi merdivene firladim bi de baktim ablan merdivenden dusmus...o da yetmemis..merdivendeki teneke saksiya(hani vita yaglarinin teneke kutulari vardi ya)carpmis o da dudagini parcalamis mi...hadiii tasinma bir yana kaliyor biz hastanelerde...uc cocuk yanimda diyor...Hazir bez yok...mama yok...ev ahalisi aksama yemek ister...ev temizlenmek.. camasirlar utulenmek ister...ister oglu ister...

Yaaaa...Yaaaa bir de demez mi biz de çocuk mu büyütmüşüz diye...

Ama düşünüyorum da belki üç çocuk olunca daha az takıntılı hale geliyorsun...sallamiyorsun...daha dogrusu sallamasam iyi olur diye düşünüyorsun...Ben şahsen tek oglusumla, ne inkar ne itiraf bu yalnizca sitem diyor beynimin bir tarafinda sezen aksu bu arada...:), sapitmadim degil...sapittim... ama kisa devre yapmadan durdurdum olayi :)Tabii oyle koylerde 13-14 çocuk yapıp yapıp salıyorlar çayırlara nasil yapiyorlar aklim almiyor...Nasssi bir rahatliktir, nasil bir tevekkül durumudur ya rab?bim sen buyuksun-orhan gencebay,

Tabii bizim gibi dantel misali dusun dusun zordur isin durumundakiler yuzunden erdoğan takımı ürüyor biz de azınlıkta kalıyoruz...Tibetin doneminde ne olcek ki acebe?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kafka Sahilde

'Biz hepimiz sürekli değerli bir şeylerimizi kaybediyoruz' dedi zil sesi kesildikten sonra.'Önemli fırsatları, olasılıkları, bir daha asla yerini dolduramayacgımız duyguları. Hayatta olmanın bir anlamı da bu işte. Fakat kafamızın içinde, ben kafamızın içinde olduğunu sanıyorum, öyle şeyleri bellek haline getirebilmemiz için küçük bir oda var. Herhalde kütüphanenin depo kısmı gibi. Dahası bizler kendi yüreğimizin ne durumda olduğunu takip edbilmek için, sürekli arama kartları yapmak zorudayız. O odayı temizlememiz, havalandırmamız, çiçeklerine su vermemiz de gerekiyor. Başka bir deyişle sen sonsuza kadar kendi kütüphanende yaşayacaksın.'

Kafka on the Shore/Murakami

“Sometimes fate is like a small sandstorm that keeps changing directions. You change direction but the sandstorm chases you. You turn again, but the storm adjusts. Over and over you play this out, like some ominous dance with death just before dawn. Why? Because this storm isn't something that blew in from far away, something that has nothing to do with you. This storm is you. Something inside of you. So all you can do is give in to it, step right inside the storm, closing your eyes and plugging up your ears so the sand doesn't get in, and walk through it, step by step. There's no sun there, no moon, no direction, no sense of time. Just fine white sand swirling up into the sky like pulverized bones. That's the kind of sandstorm you need to imagine.

An you really will have to make it through that violent, metaphysical, symbolic storm. No matter how metaphysical or symbolic it might be, make no mistake about it: it will cut through flesh like a thousand razor blades. People will bleed there, and you will bleed too. Hot, red blood. You'll catch that blood in your hands, your own blood and the blood of others.

And once the storm is over you won't remember how you made it through, how you managed to survive. You won't even be sure, in fact, whether the storm is really over. But one thing is certain. When you come out of the storm you won't be the same person who walked in. That's what this storm's all about.”

The Story

All of these lines across my face
Tell you the story of who I am
So many stories of where I've been
And how I got to where I am
But these stories don't mean anything
When you've got no one to tell them to
It's true...I was made for you
I climbed across the mountain tops
Swam all across the ocean blue
I crossed all the lines and I broke all the rules
But baby I broke them all for you
Because even when I was flat broke
You made me feel like a million bucks
You do
I was made for you
You see the smile that's on my mouth
It's hiding the words that don't come out
And all of my friends who think that I'm blessed
They don't know my head is a mess
No, they don't know who I really am
And they don't know what
I've been through like you do
And I was made for you...
All of these lines across my face
Tell you the story of who I am
So many stories of where I've been
And how I got to where I am
But these stories don't mean anything
When you've got no one to tell them to
It's true...I was made for you