FundiFUN: Ne güzel bir Cumartesi

7.12.09

Ne güzel bir Cumartesi

Dün oğluşumla İndis'in tavsiyeleri üzerine Chagall sergisine gittik...Pera Müzesinde...Oyuncak müzesi hariç Tiboti ile ilk sergi deneyimimiz...Zaten bu sene için "olur" diye düşünüyodum ve ilk deneyim için gerçekten de çok keyifliydi...Hele orada 6 yasinda bir abi ile tanisti...artik abiyle benim oğlan resimlere bakarak sürekli komik yorumlar yapıp kikirdeştiler...Tabii abinin annesi ve ben sürekli kulaklarina eğilip "şşşşşşşşşş" demekten bir hal olduk ama gene de güzeldi doğrusu...Bir de Chagall sergisinden hariç aynı müzede çini sergisi vardı... Tiboti onlara Çinli Sergisi demeyi tercih etti :)

Bu arada o kadar çok yahudi imgesi/simgesi vardı ki Chagall sergisinde...şaşırmadım desem yalan olur...Bir de pekçok horoz vardı resimlerinde...Acaba dedim yahudilerde birşey midir bu horozcuk...? internetten baktım yahudilerde değilmiş galiba ama Chagall resimlerinde onu doğurganlığı, bereketi sembolize etmek için kullanıyormuş...Bizde de ancak horoz gibi ötme denir...:) bi de Horoz Nuri tabiri vardır...hani kabadayılık yapan kişi anlamında...:)

neyse efendim oradan çıkınca beyoğlunda taze sıkılmış meyve suyu içtik...nar, armut karışık...oradan çıkıp Robinson Crusoe'ya gittik- bence istanbuldaki en güzel kitapçı....Tiboti kendisine ve akşam misafir gelecek olan arkadaşına bir kitap aldı...

ve işte işte...geliyor... geliyor...oradan çıkıp Thai Food yemeğe gittik...çokçok isimli tayland mutfağı sunan bir restoran...yemekler bence pek çok lezzetliydi...Ben güzel bir balık yedim...tiboti de çok güzel bir mantar çorbası içti, somon balığı yedi...Sonra da üstüne noodle yedi...Gerçekten...:)! Çokçok ambians olarak Tayland ortamını yakalayamamış ama lezzet olarak Sushico'daki Thai yemeklerinden iki gömlek daha iyi iş çıkarmış...Tabii daha pad thai'sini yemedim...Onun için ayrı bir seans düzenleyeceğiz....

İşte 4 yaşındaki oğlumla geçirdiğim enfes bir cumartesiden bana kalanlar bunlar...Doğrusu ya...çocuklar büyüdükçe paylaşımlar da artıyor, derinleşip renkleniyor...Hele onun küçük küçük ayakları ile size aya uydurmaya çalışması, sizinle sohbet etmesi, yemek yemesi, beyoğlunda yürümesi....

Gördüğüm en güzel gülümseme senin suratında duran gülümseme bebeğim....Bak gerçekten...Başka derlerse inanma...Sen gün gelecek gördüğün en güzel gülümsemeyi başkasının suratında göreceksin elbette...ama taaaa o güne kadar ve ondan da sonra benim için en güzel gülümseme senin suratındaki, gözündeki ve yüreğindeki olacak...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kafka Sahilde

'Biz hepimiz sürekli değerli bir şeylerimizi kaybediyoruz' dedi zil sesi kesildikten sonra.'Önemli fırsatları, olasılıkları, bir daha asla yerini dolduramayacgımız duyguları. Hayatta olmanın bir anlamı da bu işte. Fakat kafamızın içinde, ben kafamızın içinde olduğunu sanıyorum, öyle şeyleri bellek haline getirebilmemiz için küçük bir oda var. Herhalde kütüphanenin depo kısmı gibi. Dahası bizler kendi yüreğimizin ne durumda olduğunu takip edbilmek için, sürekli arama kartları yapmak zorudayız. O odayı temizlememiz, havalandırmamız, çiçeklerine su vermemiz de gerekiyor. Başka bir deyişle sen sonsuza kadar kendi kütüphanende yaşayacaksın.'

Kafka on the Shore/Murakami

“Sometimes fate is like a small sandstorm that keeps changing directions. You change direction but the sandstorm chases you. You turn again, but the storm adjusts. Over and over you play this out, like some ominous dance with death just before dawn. Why? Because this storm isn't something that blew in from far away, something that has nothing to do with you. This storm is you. Something inside of you. So all you can do is give in to it, step right inside the storm, closing your eyes and plugging up your ears so the sand doesn't get in, and walk through it, step by step. There's no sun there, no moon, no direction, no sense of time. Just fine white sand swirling up into the sky like pulverized bones. That's the kind of sandstorm you need to imagine.

An you really will have to make it through that violent, metaphysical, symbolic storm. No matter how metaphysical or symbolic it might be, make no mistake about it: it will cut through flesh like a thousand razor blades. People will bleed there, and you will bleed too. Hot, red blood. You'll catch that blood in your hands, your own blood and the blood of others.

And once the storm is over you won't remember how you made it through, how you managed to survive. You won't even be sure, in fact, whether the storm is really over. But one thing is certain. When you come out of the storm you won't be the same person who walked in. That's what this storm's all about.”

The Story

All of these lines across my face
Tell you the story of who I am
So many stories of where I've been
And how I got to where I am
But these stories don't mean anything
When you've got no one to tell them to
It's true...I was made for you
I climbed across the mountain tops
Swam all across the ocean blue
I crossed all the lines and I broke all the rules
But baby I broke them all for you
Because even when I was flat broke
You made me feel like a million bucks
You do
I was made for you
You see the smile that's on my mouth
It's hiding the words that don't come out
And all of my friends who think that I'm blessed
They don't know my head is a mess
No, they don't know who I really am
And they don't know what
I've been through like you do
And I was made for you...
All of these lines across my face
Tell you the story of who I am
So many stories of where I've been
And how I got to where I am
But these stories don't mean anything
When you've got no one to tell them to
It's true...I was made for you