Ortaokul, lise yıllarımda odamın duvarlarında küçük kağıtlara yazıp yapıştırdığım Özdemir Asaf şiirleri vardı. Bir yanım hep çok sevdi O'nu. Yani bu başka bir yanım sevmedi anlamında değil de, sebebini anlatamıyorum anlamında. Belki eğlenceli, belki basit ama derin, belki özgür ruhlu ve sevmeyi bilen bir insan tonu hissettirdiğindendir. Ya da belki de hepsi. Siz de sever misiniz Özdemir Asaf'ı? Bi de bana hep Oğuz Atay'ı çağrıştırır Ozdemir Asaf.
İşte o zamanlardan hep aklımda olan iki Özdemir Asaf şiiri. Kalın sağlıcak ve bol sevgiyle :)
ANLAM
Sen bana
Sen desen de, demesen de olur.
Ama ben sana sen deyeceğim.
Düşün dur.
YAŞAM
Sanırım görmediniz;
Şimdi şuradan geçti.
Yazık görmediyseniz,
Böcek gibi güzeldi.
3 yorum:
Benim favorim budur:
Bir yerde o varsa,
Onda da bir yer vardır.
Yer nerede ya da ne kadarsa;
O yoksa, yok kadardır.
Ama bir de o varsa,
Yer hem hep kadar, hem her kadardır
Dönis-
İşte basit ama derin dedigim sey bu. Neyleyim sarayi icinde salinan yar olmayinca :)
Dönis-
Bu arada anladim ki sen bir siir seversin. Bak sen matematikciye baaaak :)
Yorum Gönder